In 1899 kwamen in zuidelijk Afrika de Boerenrepublieken Transvaal en Oranje-Vrijstaat in oorlog met Groot-Brittannië dat zijn machtspositie in dat deel van Afrika probeerde te versterken. In mei 1902 kwam er een einde aan de strijd en werden de twee republieken opgenomen in het Britse Imperium. Daar vormden zij met de Britse Kaapkolonie en de Britse kolonie Natal een eenheid waaruit de Republiek Zuid-Afrika zich zou gaan ontwikkelen. In dit boek wordt het verhaal verteld van de Boeren die niet wilden buigen voor de Britse overmacht. Hun strijd werd onder meer in landen als Nederland, Duitsland, Frankrijk en Rusland, om maar enkelen te noemen, van dag tot dag gevolgd. De bevolkingen van die landen stonden als een man achter de Boeren. Steuncomités werden gevormd voor de uitzending van ambulances. Maar in tegenstelling tot wat de Boeren gehoopt hadden, hielden hun regeringen zich afzijdig, want geen enkel land wilde in conflict komen met het Britse rijk dat de zeeën beheerste. In deze publicatie wordt ingegaan op het waarom van de Tweede Boerenoorlog, wat het krijgsbeleid van de Britten en Boeren inhield en hoe die oorlog verlopen is.
Dr. Kees Schulten was van 1974 tot 1990 hoofd van de toenmalige Sectie Militaire Geschiedenis van de Landmachtstaf en van 1990 tot 1995 directeur van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie. Hij was van 1990 tot 2000 voorzitter van de Commission Internationale d’Histoire Militaire. Hij publiceerde over de Nederlandse militaire geschiedenis, het Nederlandse verzet in de Tweede Wereldoorlog en de Slag bij Waterloo. Zijn meest recente publicatie was Kunstroof. Nederlands bezit in Franse handen. 1795-1815 (Zutphen 2018).
