Cornelis Verhoeven was een van de meest originele en invloedrijke Nederlandse filosofen. Hij was bovendien een gedreven auteur; zijn oeuvre was gigantisch. In zijn nalatenschap bevinden zich nog veel ongepubliceerde essays. De ene keer gaat het om alledaagse mijmeringen, de andere keer om denkoefeningen, om iets uit te proberen. Voor Verhoeven kon een uitdrukking of slechts één woord volstaan om een nieuw ‘avontuur’ te beginnen, om zijn beschouwingen de vrije loop te geven. Die waren afwisselend uitdagend en zelfs polemisch, heel kort of uitvoeriger zoals in de hier opgenomen essays over interpreteren, naakt-zijn en schaamte, feest vieren en crisis of over verdoken religiositeit. Maar altijd waren ze origineel.
Avontuurlijke beschouwingen is de derde verzameling van de nooit eerder gepubliceerde essays. In deze bundel bevinden zich enkele meer uitgewerkte gedachten die de aanzet gaven voor talrijke boeken waarvoor Verhoeven in 1979 de P.C. Hooftprijs voor het essay heeft gekregen. Met een voorwoord van Paul van Tongeren
